Na rynku dostępnych jest wiele różnych lakierów do drewna, które bardzo nieraz różnią się między sobą właściwościami. Na przykład są lakiery wodne, które składają się z dużej ilości małych cząsteczek z materiałów syntetycznych. Ich maksymalna wielkość to jedna dziesięciotysięczna milimetra. Dzięki różnym dodatkom utrzymywane są w płynnym otoczeniu. Taki lakier ma szczególny wygląd – jest mętny, mleczny. Maleńkie cząsteczki nie wnikają w pory drewna (tak dzieje się przy systemach rozpuszczalnikowych). Kiedy lakiery wodne zasychają, woda musi z nich zniknąć. W pewnej części jest przejmowana przez drewno a w pozostałej wyparowuje. Tempo odparowania zależy od ciepła w pomieszczeniu, w którym lakier został użyty. Ma to istotne znacznie, ponieważ jeśli temperatura jest za wysoka a wysychanie za szybkie, to będzie widać ślady pędzla lub wałka, co da po prostu brzydki efekt. Z kolei jeśli w pomieszczeniu jest za wilgotno to wysychanie jest za wolne. Czyli pomieszczenie, w którym wysycha lakier wodny musi być odpowiednio wietrzone, żeby suszenie było optymalne. Nie ma żadnej innej metody suszenia lakieru. Jest to o tyle istotne, że trzeba wybrać odpowiednia porę roku na używanie lakieru wodnego w pomieszczeniach.
Lakier wodny wymaga odpowiednich warunków wysychania
