Jednym z bardziej wpływowych architektów okresu modernizmu był architekt Edouard Jeanneret, bardziej znany pod pseudonimem Le Corbusier, żyjący w latach 1887-1966. W latach trzydziestych dwudziestego wieku zajął się nie tylko projektowaniem budynków, ale także problemami urbanistycznymi. Jego zdaniem rozwiązaniem problemów wynikających ze wzrostu liczby ludności i ze zmniejszaniem się miejsc, które można przeznaczyć pod zabudowę było wznoszenie zamiast domów jednorodzinnych wielopiętrowych bloków. Pierwszym tego typu budynkiem był zbudowany dla około 1600 osób budynek Unite d’Habitation. Idee Le Corbusiera zyskały mocno na popularności w latach po zakończeniu drugiej wojny światowej. Wydawało się wtedy, że prostota i jednolite prefabrykaty, które propagował architekt są gwarancją szybkiej odbudowy zniszczonych w czasie wojny miast. Jednak już pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku idee Le Corbusiera zaczęły wzbudzać społeczną niechęć. Szare i betonowe konstrukcje ludzie postrzegali jako zimne, bezbarwne i anonimowe. Dodatkowo wieżowce oskarżano o izolowanie społeczności mieszkańców, zaczęły się także ujawniać niedoskonałości techniczne wznoszonych w ten sposób domów mieszkalnych. Dlatego już na początku lat 70. XX-tego wieku w Europie Zachodniej zburzono wiele powstałych zgodnie z ideami Le Corbusiera budynków.
Architektura okresu modernizmu
